Zapowiadane od lat ujednolicenie zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym umów cywilnych musi stać się faktem za sprawą kamienia milowego A71G KPO. Kamień ma być zrealizowanych od początku 2025 r., jednak nie został jeszcze przedstawiony stosowny projekt ustawy.

Czy zmiana pozytywnie wpłynie na polską gospodarkę? Kogo obejmie? Czy zmiana będzie wdrażana jako proces czy jednorazowo? Czy zatrudniający zdążą dostosować swoje modele biznesowe? O tym będziemy dyskutowali w panelu.

W dyskusji na temat oskładkowania umów cywilnoprawnych zwrócono uwagę na potrzebę starannego wdrożenia reformy, uwzględniając co najmniej 12-miesięczny okres przejściowy. Paneliści zgodzili się, że reforma jest konieczna, jednak jej sukces zależy od mądrego wdrożenia, które pozwoli na utrzymanie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw.

Głównym tematem dyskusji była kwestia odpowiedniego wdrożenia reformy. Uczestnicy zgodnie podkreślali konieczność wprowadzenia co najmniej 12-miesięcznego okresu vacatio legis. Taki czas przejściowy umożliwiłby przedsiębiorcom i zamawiającym dostosowanie budżetów, renegocjację umów oraz przygotowanie się do nowych regulacji. Szczególną uwagę zwrócono na potrzebę wprowadzenia mechanizmów waloryzacyjnych, zwłaszcza w kontekście zamówień publicznych. Miałyby one zapewnić utrzymanie wartości netto wynagrodzeń pracowników oraz pokrycie zwiększonych kosztów pracodawców.

Dyskutanci zwrócili uwagę na fakt, że dotychczasowa praktyka stosowania nieozusowanych umów zleceń była w dużej mierze wynikiem presji cenowej w zamówieniach publicznych. Nowe regulacje powinny zatem uwzględniać tę specyfikę rynku. Przedstawiciele związków zawodowych wyrazili zdecydowane poparcie dla ujednolicenia zasad oskładkowania, również wskazując jednak na potrzebę zachowania adekwatnego okresu vacatio legis umożliwiającego wszystkim interesariuszom przygotowanie się do wprowadzenia w życie projektowych zmian.

Ze strony ZUS padło zapewnienie o technicznej zdolności instytucji do wdrożenia zmian, w zależności od przyjętego wariantu, w terminie do 6 miesięcy. Podkreślono jednak, że niezależnie od kwestii gotowości systemów informatycznych, znaczenie mają również pozostałe kwestie, związane m.in. z renegocjacją umów oraz dostosowaniem budżetów, które mogą wymagać dłuższego okresu dostosowawczego.

Uczestnicy panelu omówili również potencjalne zagrożenia dla przedsiębiorców, w tym ryzyko kontroli i naliczenia zaległych składek za okres przed wprowadzeniem nowych przepisów – pomimo faktu, iż to nie podmioty zatrudniające są odpowiedzialne za dotychczasową sytuację. Zwrócono uwagę na konieczność zapewnienia stabilności prawnej i ekonomicznej zarówno dla pracodawców, jak i pracowników.

W kontekście konkurencyjności na rynku pracy, paneliści zgodzili się, że reforma powinna być wprowadzona w sposób zapewniający utrzymanie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw. Podkreślono, że zmiany w systemie oskładkowania mogą mieć daleko idące konsekwencje dla całej gospodarki, dlatego ich wdrożenie wymaga starannego planowania i uwzględnienia interesów wszystkich stron.

Podsumowując, uczestnicy panelu osiągnęli konsensus co do potrzeby reformy, ale jednocześnie podkreślili, że jej sukces zależy od mądrego i przemyślanego wdrożenia. Kluczowe elementy to zapewnienie odpowiedniego czasu na przygotowanie, wprowadzenie mechanizmów waloryzacyjnych oraz ochrona wynagrodzeń netto pracowników. Jasne i przewidywalne przepisy zostały uznane za fundament, który zapewni stabilność prawną i ekonomiczną w nowej rzeczywistości ubezpieczeń społecznych.